NA CZYM POLEGA WYBIÓRCZOŚĆ POKARMOWA?
Rodzice coraz częściej zgłaszają problemy z żywieniem swoich pociech i konsultują się z nauczycielami, psychologami i pedagogami. Z czym muszą się mierzyć? Jakie trudności z jedzeniem stają się dla nich wyzwaniem? A. Światowska na swoim blogu pisze, że rodzice zgłaszają się do niej z takimi problemami jak:
- ograniczenie różnorodności spożywanych produktów (jedzenie tych wybranych),
- złość, płacz i nerwy, które pojawiają się przy próbie wprowadzenia do jadłospisu nowego produktu,
- reakcje wymiotne,
- preferowanie pokarmów o silnym, intensywnym smaku,
- zwracanie uwagi na określone konsystencje pokarmów i domaganie się ich w trakcie posiłków.
Niekiedy dziecko, które odmawia przyjmowania pokarmów lub ma bardzo ograniczony repertuar żywieniowy, jest określane mianem niejadka. Wówczas rodzice zgłaszają, że ono już tak ma i nic nie da się zrobić. W takiej sytuacji warto zwrócić uwagę na pewne oznaki, które mogą świadczyć o tym, że problem z jedzeniem ma głębsze i bardziej skomplikowane podłoże.
ZABURZENIA SI A WYBIÓRCZOŚĆ POKARMOWA
Warto podkreślić, że w zaburzeniach SI wyróżniamy dzieci, które przejawiają objawy nadreaktywności na poszczególne bodźce, czyli odczuwają je dużo intensywniej, czasem zwracają uwagę na takie rzeczy, których inni nie dostrzegają, nie zauważają. Dzieci podreaktywne są ich zupełnym przeciwieństwem. Często nie odczuwają one słabych bodźców, potrzebują, żeby były one dostarczane z dużą siłą, intensywne. Tylko wtedy stają się one dla nich wyczuwalne. Poszukiwacze sensoryczni sami szukają sobie miejsc, w których będą w stanie zaspokoić swoje potrzeby. Niekiedy podejmują ekstremalne aktywności czy działania tylko po to, aby wyregulować swój układ nerwowy i zapewnić mu odrobinę spokoju.
Problemy z zakresu modulacji sensorycznej mają swoje odbicie również w kwestiach żywieniowych. Możemy tu spotkać wymienione trzy typy dzieci, a ich zachowania wpisują się w ogólną charakterystykę zaburzeń
